Élodie Gardinier

W tym chudym ciele drzemie wielki duch. Pierwsze, co rzuca się w oczy po spojrzeniu na dziewczynę to jej wieczny zapał do działania. Ma niespożytkowane zapasy energii, które lubi wykorzystywać na wiele możliwych sposobów. Chętnie pomaga innym, angażuje się w przedsięwzięcia i szkolne uroczystości, gra w drużynie Quidditcha, sporo biega po błoniach i organizuje piesze wycieczki dla młodszych roczników po otaczających Beauxbatons górach. Jest inteligentna i lubi się uczyć nowych rzeczy. Najważniejsze jest jednak to, że nie musi być we wszystkim najlepsza - byle robienie tego przynosiło jej satysfakcję i radość.
Zaraża uśmiechem i dla każdego ma dobre słowo. Trudno jej nie lubić, kiedy jest taka otwarta. Poznawanie nowych ludzi to już raczej hobby. Lubi zadawać pytania i czasem może przekroczyć niektóre granice, ale potrafi przepraszać za błędy. Ma swoje zdanie, jest realistką, ale nie cynikiem. Traktuje innych tak, jak sama chciałaby być traktowana. Pomimo wyglądu nie lubi, kiedy ktoś obchodzi się z nią jak z porcelanową lalką. Wychowała się z piątką braci, którzy nie byli najcudowniejszym przykładem do naśladowania. Gardinier lubi się czasem ubrudzić i zrealizować jakiś głupi pomysł. Można z nią porozmawiać o wszystkim, rzeczy usłyszane zatrzymuje dla siebie i plotki to nie jej działka.
Ma wysoki pozom tolerancji i nie ocenia ludzi z góry. Tak samo nie lubi być oceniana przez kolor skóry czy mieszaną rodzinę, z której jest dumna.
Powie ci to, co myśli, i nie omieszka zdzielić gazetą po nosie, kiedy zrobisz coś źle.
Jej ulubionym zwierzęciem jest aligator. Ma nieposkromiony apetyt i doceni dobry posiłek, chociaż po niej nie widać - to pewnie przez tę ciągłą aktywność. Więcej spala niż przyswaja.  

Z nogami do nieba i wielką czupryną - nie da się jej nie zauważyć. Wśród białych jak mleko twarzy uczniów Beauxbatons Élodie wyróżnia się ciepłym odcieniem lekko brązowej skóry. Po mamie odziedziczyła szczupłą sylwetkę i spory wzrost. Matka Natura nie obdarzyła ją zbyt obficie, ale długie i ładne nogi wynagradzają jej te drobne mankamenty. Pomimo sporego wzrostu jest całkiem drobna - wąska talia, wystające obojczyki i zgrabne ramiona sprawiają, że wygląda jakby miała się złamać przy najlżejszym podmuchu wiatru.  
Twarz jej otacza cała masa ciemnych, kręconych włosów, które czasem da się ujarzmić, a czasem nie. Pomagają one zasłonić duże i odstające uszy dziewczyny. Na początku Élodie miała z nimi nie mały problem i kompleksy, ale zaakceptowała siebie i nie boi się już nosić spiętych wysoko włosów. Od nich wzrok odciągają wielkie oczy dziewczyny, kolorem nie pasujące do całej reszty jej aparycji - wyglądają jak sztorm w środku lata z zielonymi przebarwieniami. Otoczone są czarnymi jak noc rzęsami - dzięki temu dziewczyna bardzo rzadko używa kosmetyków. Delikatne, duże usta ma zdecydowanie po mamie.
Porusza się szybko, zgrabnie przebierając nogami. Zawsze wyprostowana, czasem brak jej dobrych manier - wychowała się z piątką braci, którzy nie byli zbyt dobrym przykładem. Ubiera się całkiem zwyczajnie - najczęściej w jeansy i podkoszulki. W kwestii mody nie jest tak obeznana jak jej elegancka starsza siostra Gabrielle.
Bardzo często się uśmiecha i rzadko chodzi naburmuszona. Bardzo zwinna i szybka zabłysnęła w drużynie Quidditcha jako szukająca.  

Rodzina Gardinier jest całkiem spora - prócz rodziców i i dziadka Élodie ma jeszcze sześcioro rodzeństwa. Do tego jest całkiem ciekawą kombinacją francuskiego szyku i delikatności oraz afrykańskiej dzikości.
Najstarszym członkiem rodziny jest podchodzący pod osiemdziesiątkę Monsieur Henry Gardinier - dziadek Élodie. Wysoki mężczyzna o jasnoszarych jak księżyc oczach i twarzy pooranej zmarszczkami. Jego syn i ojciec dziewczyny, Zacharie Gardinier, niedawno skończył pięćdziesiąt jeden lat i pracuje w Ministerstwie Magii jako amnezjator. Jego żona, Nia, jest czarnoskórą obywatelką Francji od najmłodszych lat, choć jej rodzina pochodzi z Wschodniej Afryki. Nadano jej imię Niah, jednak wszyscy zwracają się do niej w uproszczonej wersji - Nia. Jej skóra ma przyjemny odcień mlecznej czekolady, a w połączeniu z genami męża, dzieci mają tylko o kilka tonów jaśniejszą karnację od niej. Wszystkie dzieci uczą się bądź już ukończyły Beauxbatons.
Pierwszym dzieckiem mieszanego małżeństwa jest Gaspard - ma dwadzieścia pięć lat i tak samo jasne oczy jak ojciec. Mieszka z narzeczoną na Lazurowym Wybrzeżu, gdzie bada magiczne zwierzęta wodne.
Dwa lata później na świat przyszły bliźniaki - Cesar i Achille. Do tej pory są nierozłączni, i prowadzą wspólny biznes turystyczny. Widzie im się całkiem dobrze, i co jakiś czas odwiedzają rodzinny dom.
Theodore ma lat dwadzieścia jeden i tego lata aplikował na aurora. Prawdopodobnie ma najciemniejszą karnację ze wszystkich dzieci Gardinier, tak samo jak oczy - niemalże czarne.  
Chwilę po nim urodził się Bastien. W szkole był największym łobuzem, ale wyrósł na całkiem porządnego faceta. Najmłodszy z braci, wyrósł ponad nich.  
Państwo Gardinier chcieli uparcie mieć córkę, i nie poddawali się nawet po urodzeniu piątego syna. Tak w styczniu pojawiła się Gabrielle - ma teraz lat siedemnaście i jest w ostatniej klasie w Beauxbatons. Niezwykle uzdolniona w dziedzinie sztuk pięknych - potrafi malować niesamowite portrety i z tym wiąże swoją przyszłość.  
Nia była już pewna, że taka gromadka dzieci im wystarczy, ale najwyraźniej Zacharie miał inne plany, i rok później urodziła się Elodie.

Urodziła się trzydziestego pierwszego lipca i jest ostatnim dzieckiem w rodzinie Gardinier. Dorastała z pięcioma braćmi i starszą siostrą, ale to oni zajmowali się jej wychowaniem, od kiedy okazało się, że Gabrielle jest tą delikatną, a Elodie tą chłopczycą. Zamiast siedzieć sztywno na herbatkach z sąsiadami, wolała ganiać po podwórku z patykiem w ręce i budować domek na drzewie. Magiczne zdolności ujawniła w swoje piąte urodziny, kiedy to udało się jej rzeczywiście rzucić czar galaretowatych nóg na Gasparda, którego nie mogła dogonić.  
Była diabłem wcielonym i nadal jest, tylko że ma lat szesnaście, a nie cztery. Dostała list z Beauxbatons jak wszystkie pozostałe dzieci w rodzinie i poszła do szkoły rok po swojej siostrze Gabrielle, która zaskoczyła nauczycieli spokojnym zachowaniem - w przeciwieństwie do pozostałego rodzeństwa. Elodie nie sprawiała kłopotów w szkole. Przez pierwszy rok. Po zaaklimatyzowaniu się w nowym miejscu uwolniła swój zapał do... wszystkiego w sumie.   

PUPIL: sowa śnieżna Galaretka
PATRONUS: Aligator
BOGIN: Ona sama zamknięta w ciasnym i małym pomieszczeniu. Elodie ma klaustrofobię.
RÓŻDŻKA: łuska rogogona węgierskiego, wiśnia, 10 i ¾ cala, sztywna
DODATKOWE FUNKCJE:  Szukająca w drużynie Quiditcha Bellefeuile,
ULUBIONY PRZEDMIOT: Zielarstwo i Muzyka
ZNIENAWIDZONY PRZEDMIOT: Nauki Medyczne
PRZEDMIOTY: SPIL, ONMS, OPCM, Transmutacja, Zaklęcia, Eliksiry, Zielarstwo, Muzyka, Nauki Medyczne, Hipnoza, Astronomia
NAJWIĘKSZE MARZENIE: Robić w życiu coś wartościowego i satysfakcjonującego. Nie wie jeszcze dokładnie co, ale myśli nad pracą ze zwierzętami.